مطالبات استان سمنان از دولت سیزدهم پیگیری شد؛
موانع سرمایه گذاری بخش معادن استان سمنان
به گزارش ما دیجیتال یکی از مطالبات مردم استان سمنان از دولت سیزدهم رفع موانع سرمایه گذاری بخصوص در زمینه معادن است که با وجود تمام ظرفیت ها همچنان مغفول مانده است.
خبرگزاری مهر، گروه استان ها: استان سمنان دارای سه مزیت ویژه است مزیت هایی مانند صنعت، معدن و گردشگری که در کنار کشاورزی کج دار و مریز درگیر خشکسالی و سرمازدگی توانسته اند در کنار خدمات تقریباً شش پنجم اشتغال استان سمنان را به خود اختصاص دهند اما کماکان موانع بسیاری بر سر راه بهره برداری و سرمایه گذاری در بخش صنایع بخصوص معدن فلزی قرار دارد که یکی از بزرگترین و محکم ترین های آن خود دولت و تفکر غالب مدیریتی استان سمنان است که نه توسعه متوازن را دنبال می کند و نه طرح و برنامه عملی برای جذب سرمایه گذار در بخش فرآوری معادن و معادن فلزی و… دارد.
سیمای معادن استان سمنان نشان داده است که این استان دارای ظرفیت های عظیم معدنی است در گزارش صمت از سیمای معادن استان نوشته شده است: «در استان سمنان ۴۲ نوع ماده معدنی شناخته شده و بیشتر از ۶۲۶ معدن وجود دارد و سالانه بالغ بر ۲۲ میلیون تن مواد معدنی استخراج می شود که ذخیره قطعی معادن این استان حدود ۶۰۰ میلیون تن و ذخیره احتمالی آنها حدود یک میلیارد تن است، البته بر مبنای شواهد زمین شناسی پیشبینی می شود ذخیره معدنی این استان بیشتر از ۲.۵ میلیارد تن باشد» اما چه کسی باید برای این معادن سرمایه گذار بیاورد؟ مگر جز این است که دولتی ها در این بخش می بایست سیاست گذار و تسهیل گر باشند؟
فقدان آمایش و سرمایه پذیری
از طرف دیگر استان سمنان دارای رتبه اول از نظر تولید گچ، نمک، سلستین و زئولیت، رتبه دوم در تولید سولفات سدیم و رتبه سوم تولید زغال سنگ و کرومیت در کشور است و تقویت زیرساخت ها کمک کننده در تحقق شعار سال در خصوص جهش تولید است. همینطور باید گفت بیشتر معادن پرارزش فلزی در شرق و بیشتر معادن گچ و غیرفلزی در غرب استان قرار دارند از طرفی ۶۰ درصد کل گچ کشور در سرخه است و ذخایرش نشان داده است که سالهای سال همچنان این رکورد در دست این شهرستان خواهد ماند.
از سوی دیگر میامی با ظرفیت های عظیمی که هر کدامشان مانند مس عباس آباد و کرومیت فرومد که ۲۰ درصد کل کرومیت ایران را شامل می شود، برای توسعه یک استان کافی هستند نمونه مشابه ظرفیت های عظیم در کوه زر دامغان است که معدن سنگ های زینتی و قیمتی است آن هم به اندازه ای که وقتی در این منطقه راه می روید زیر پایتان سنگ های رنگارنگ و ارزشمندی لگد می شوند! اما سوال اصلی اینجا است چرا این ذخایر نتوانسته همان روستای فرومد و کوه زر را توسعه دهد چه برسد به استان سمنان و شهرستان های هشت گانه آن!
این دقیقاً پاسخی است که مردم استان سمنان می خواهند در دولت سیزدهم به آن پاسخ داده شود. این دقیقاً همان مبحث فقدان آمایش درست، مزیت شناسی و در نتیجه سرمایه گذاری و شناساندن ظرفیت ها برای جذب سرمایه های داخلی و خارجی است که سالهای سال است استانداران مختلف استان می آیند و می روند و برای آن برنامه عملیاتی درستی ندارند چونکه اصلاً توسعه سرمایه گذاری در این استان، متوازن نیست و در نتیجه سمنان یک رشد کاریکاتوری از دهه ۷۰ تابحال داشته است.
عدم استفاده از فرصت های درست
یک کارشناس حوزه بازار و سرمایه درباره علل ناکامی در جذب سرمایه گذاری بخش معدنی و مهم ترین اقداماتی که دولت سیزدهم باید در سطح استان سمنان در اینباره صورت دهد، به خبرنگار مهر، اظهار داشت: سهم ارزش افزوده بخش صنعت و معدن در سطح استان سمنان طی آمایش انجام شده توسط صمت در ابتدای سال ۹۴ در واقع ۱۸ درصد بوده است این در شرایطی است که سهم کشاورزی ۲۰، خدمات ۵۱ و بخش وزارت نیرو ۱۱ درصد را به خود مختص کرده است مطالعات نشان می دهد که با خشکسالی و سرمازدگی بخصوص از سال ۹۶ به بعد سهم کشاورزی قریب به پنج درصد کاهش و به بخش خدمات و صنعت افزوده شده است هرچند این میزان در بخش معدن چندان بالا نرفته است.
سهند عباسی با اشاره به اینکه شرایط استان سمنان نشان داده است که بدون هیچ آمایش درستی هر کس با هر میزان سرمایه و استعداد و ظرفیت و توان در بخش خدمات ورود کرده، مشغول به کار شده حال آنکه معدن و صنعت دوگانه عظیم ثروت ساز استان هستند اما حالا یک سوم اشتغال بوجود آمده در استان هم متعلق به این بخش ها نیست این نشان داده است که ما از فرصت های به دست آمده استفاده نکرده ایم.
وی با اشاره به اینکه نقشه آمایش درست معادن در استان سمنان وجود دارد اما متأسفانه ما فقدان یک ساز و کار جذب کننده سرمایه گذار از یک طرف و از طرفی برند سازی هستیم، بیان داشت: متأسفانه وقتی کسی محصولات شما را با برند شما نشناسد و کسی نباشد که سرمایه گذار برای داشته های شما جذب نماید، اساسا موفق نخواهید شد و این بزرگترین مانع بر سر راه توسعه سرمایه گذاری معادن بخصوص در بخش های فرآوری صنعتی در رابطه با معادن است.
سمنان مهد معادن اما بدون بهره برداری درست
استان سمنان هم معادن مهم زیادی در خود جای داده که گچ، سولفات سدیم، سنگ آهک، سنگ لاشه، گرانیت، مرمریت، سنگ آهن، نمک، بوکسیت، زئولیت، زغال سنگ، باریت، طلا، مس، کائولن، کرومیت، روی، فلورین و سلستین همچون این معادن هستند. محصول تولیدی از سلستین یا همان استرانسیم که نوعی محصول فلزی به شمار می آید، در صنایع مختلف همچون ساخت لامپ های فلوئورسنت و لامپ تصویری تلویزیون های رنگی و همینطور ساخت آتش زنه مورد استفاده قرار می گیرد. اما مصرف این محصول به همین جا محدود نشده و در بعضی از داروهای روان درمانی شاهد حضور این کانی معدنی هستیم. همینطور نیترات این کانی در تولید منورهای نظامی به کار می آید. اما اتفاقی که می افتد چیست؟ این محصول پرارزش خام فروشی و در کشور چین روی آن کار می شود و باردیگر باید همان را بخریم درست مانند کارشکنی هایی که مسؤلان استان سمنان در زمینه سرمایه گذار کارخانه کاغذ کربنات پتاسیوم در شاهرود کردند و با این که این سرمایه گذار ۱۴ میلیارد تومان هزینه هم کرده بود از این استان رفت!یک کارشناس معدن هم که در سمنان فعالیت دارد می گوید: بزرگترین معدن سلستین بالای ۹۵ درصد کشور واقع در بخش اروانه، شهرستان سرخه استان سمنان است اما همه آن خام صادر می شود چونکه نتوانسته ایم به این معدن که با زحمت و خون دل درحال استخراج است با ورود سرمایه گذار جدید کمک نماییم که بتواند محصولش را در همان سرخه فرآوری و ارزش افزوده آنرا بیشتر کند در نتیجه وی مجبور است که محصولاتش را خام بفروشد دقیقاً مانند مقوله ای که در فرومد رخ می دهد.
محسن بنی هاشمی با اشاره به اینکه سرمایه گذاران عمده ای مانند شستا و امین و ایران هولدینگ و… که بعضاً هزاران میلیارد تومان قدرت سرمایه گذاری دارند امروز نمی دانند که در سرخه سلیستین وجود دارد و این وظیفه کیست؟ آیا صنعت معدن، اتاق بازرگانی، استانداری و معاونت اقتصادی آن نباید درباره این موضوعات رایزنی کنند؟ آیا نباید یک اکیپ مذاکره کننده فقط در بخش سرمایه گذاری معادن خاص در استان راه اندازی شود؟ این وظیفه چه کسی است؟ خبرنگاران باید این کار را کنند؟ اگر قرار نیست اتاق بازرگانی که دایره معادن دارد و اصلاً کارش ارزیابی شرایط تجاری در بخش معادن است سالی پنج، ۱۰ حتی ۲۰ طرح اقتصادی را آماده و عرضه نکند چرا ساختمان با آن عظمت در سمنان باز است؟ چرا درب آنرا نمی بندند؟
امان از موانع فرآوری
این دانش آموخته رشته معدن با اشاره به اینکه مشکل اینجا است که میانگین سنی معادن اقتصادی استانداری، مجموع هیئت مدیره اتاق بازرگانی و مسؤلان در رابطه با سرمایه گذاری متأسفانه بالای ۵۵ سال است، بیان نمود: مشکل اینجا است که نتوانسته ایم یک فکر نو و تازه و جوان را به اقتصاد استان مرتبط نماییم. از دولت سیزدهم می خواهیم در بدو ورود اولاً کاری کند که ترکیب تمام بخش های در رابطه با اقتصاد استان عوض شود ثانیاً یک آمایش باردیگر و جدی بدون حب و بغض انجام دهد سوم یک اکیپ رایزن اقتصادی و سرمایه گذاری را بیاورد تا جور کم کاری اتاق و استانداری و… را بکشند و بتواند سالی ۱۰ طرح توجیهی درست و حسابی، با عکس و تصویر ماهواره ای، مزیت سنجی، راه و انرژی و استعلام و حتی با چند زبان دنیا مانند چینی، روسی، عربی و… آماده کند که بمحض ورود سرمایه گذار به استان ده طرح جلوی آن بگذارند.
علی تشنه دل رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت استان سمنان اما با اشاره به اینکه کمبود آب و ضعف ساختارهای زیربنایی علت اصلی فرآوری نشدن ذخایر معدنی در این استان است، اظهار داشت: برای فرآوری ماده معدنی به آب نیاز است و اگر آب وجود نداشته باشد، فرآوری و در نتیجه، صادرات این مواد با مشکل مواجه می شود.
وی با اشاره به اینکه یکی دیگر از علل اصلی فرآوری نشدن مواد معدنی در استان سمنان ضعیف بودن ساختارهای زیربنایی است ساختارهای زیربنایی استان مانند برق، گاز و آب در عرضه خدمات به معادن استان بسیار ضعیف است که پراکندگی معادن یکی از علل اصلی آن عنوان می شود، تصریح کرد: پارسال ۶۷ فقره گواهی کشف، ۱۳۴ فقره پروانه اکتشاف و ۶۲۸ فقره پروانه بهره برداری در بخش معدن استان سمنان صادر و برای پنج هزار و ۱۰۰ نفر هم شغل بوجود آمده است.
رتبه ها باید سرمایه گذار بیاورند
حمید رضا علوی نایب رییس اتاق بازرگانی سمنان هم با اشاره به اینکه استان در زمینه مواد معدنی مانند گچ، سلستین، زئولیت، نمک رتبه اول جهانی دارد که صنایع استراتژیک جهانی به این مواد معدنی نیازمند است، اظهار داشت: تا آخر سال گذشته بر مبنای آمار دست کم ۳۰ درصد واحدهای معدنی استان با مشکلات مختلف زیرساختی مانند کم آبی، راه دسترسی و فرسوده بودن ماشین آلات خط تولید مواجهند که رفع این مشکلات می تواند منجر به توسعه اقتصادی در منطقه شود.
موضوع مطروحه توسط مسؤلان استان سمنان اما زمانی مهم می شود که رتبه ها بتوانند سرمایه بیاورند! از صحبت های بالا بر می آید که ما در واقع سه مشکل اصلی در معادن استان سمنان داریم که دولت سیزدهم باید درباره آنها اقدام عاجلی کند چونکه در ۱۶ سالی که رئیس جمهور از استان سمنان هیچ قدمی در این رابطه برداشته نشد. نخست آمایش درست سرزمینی برای شناسایی مزیت های سرمایه گذاری در هر منطقه به صورت ریز ریز و جزئی، برند سازی، تسهیل شناساندن ظرفیت های استان سمنان برای جذب سرمایه گذار و در نهایت سومین مورد، ایجاد یک اکیپ رایزن اقتصادی که سالانه ده طرح در بخش معادن فلزی، ۱۰ طرح در فرآوری، ده طرح در صنعت و… به شکل درست ارائه نمایند وگرنه استان در همین وضعیت کاریکاتوری باقی خواهد ماند.
امروز بیکاری بین شرق و غرب استان سمنان فاصله ای فاجعه بار دارد از طرفی شکاف بین سرمایه گذاری صنعتی موجود در شرق و غرب استان هم مفهوم دارد است در نتیجه چاره ای جز حرکت به سمت ایجاد ظرفیت های جدید سرمایه گذاری مانند معادن و گردشگری و… نیست اما برای این امر هیچ عزم و اراده ای در استانداری سمنان دیده نشده است امیدواریم و فقط امیدواریم که دولت آتی بتواند استان را از این توسعه غیر اصولی و عقیم که وجود دارد، رها کند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب