تعرفه های اینترنتی، جراحی لازم شده اند
مبحث تعرفه اینترنت در سالهای گذشته به یکی از چالشی ترین موارد در حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات تبدیل گشته، در حالیکه مصرفی ترین کالا از مواد خوراکی تا خودرو، از زمان آب رفتن ارزش ریال، روز به روز افزایش قیمت را شاهد بودند، اما قیمت اینترنت همچنان مطابق مصوبه سال ۱۳۹۵ عرضه می شود.
در حالی که طبق مصوبه کمیسیون تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی در سال ۱۳۹۵، هزینه هر گیگابایت اینترنت در اپراتورهای همراه حداکثر ۶۳ هزار تومان در سیمکارت های اعتباری و ۴۲ هزار تومان در سیمکارت های دائمی در نظر گرفته شده، در این سال ها اپراتورها همواره به عرضه بسته های اینترنتی با متوسط قیمت ۲۷۰۰ تومان به ازای هر گیگ اینترنت اقدام نمودند، موضوعی که در مصوبه کمیسیون هم به آن اشاره شده، چونکه قیمت های حداقلی به شکلی دامپینگ محسوب می شوند و تنها با این شرط امکان عرضه دارند که به مدت سه سال از جانب اپراتورها عرضه شوند.
همین مبحث سبب شده که کاربران به این بسته ها و اینترنتی که برایشان به ازای هر گیگابایت تا کمتر از یک بیستم هم هزینه اینترنت آزاد آب می خورد هم عادت کنند. حالا با گذشت چند سال، وضعیت تعرفه ها بحرانی شده و تعرفه هایی که تا یک بیستم سقف هم هستند، نه تنها برای اپراتورها صرفه اقتصادی ندارد، بلکه منجر به ضرردهی آنها شده و امکان توسعه را از آنها سلب کرده و مهم تر از همه اینها، وضعیت کیفیت و سرعت اینترنت را هم بسیار کاهش داده و صدای اعتراض کاربران را هم بلند کرده است.
هرچند که اپراتورها و عرضه دهندگان خدمات اینترنتی، در این سال ها بارها و بارها گلایه کردند که وضعیت توسعه بخش آی سی تی درحال پیمودن شرایط بحرانی است و درآمدهای ریالی و هزینه های دلاری، امکان هرگونه سرمایه گذاری را سلب کرده، اما قیمت در این زمان تغییری نکرده است. یکی از مهم ترین علل این مورد آن است که در این زمان، هر زمانی که اپراتورها مبادرت به تغییر یا حذف بسته هایی کردند که با خواسته خودشان عرضه شده بود و همچنان پایین تر از سقف تعرفه ای قرار داشت، اما مسئولان دولتی با این اقدام مخالفت کرده و بدین ترتیب اینترنت در این سال ها نه تنها افزایش قیمت نداشت، بلکه ثابت ماند و حتی بسته های اینترنتی هم تغییر چندانی نکردند، تا جایی که حالا، دیگر امکان ادامه ندارند و عنوان می کنند اگر قیمت ها با همین شیوه ادامه پیدا کند، ناچار به تعطیل شدن هستند.
در این شرایط، اپراتورها تصمیم گرفتند در تعرفه های فعلی اینترنت تغییراتی ایجاد کنند، تغییراتی که نمی توان از آن تحت عنوان افزایش قیمت یاد کرد، بلکه تنها متعادل سازی قیمت هاست. اپراتورهای همراه در سه سال گذشته، با قیمت های یک بیستم و یک پانزدهم سقف تعرفه ای مبادرت به طراحی بسته های کوتاه مدت و بلندمدت خود کردند و اپراتورهای ثابت هم با در نظر گرفتن مصرف منصفانه، بسته های یک ماهه و چندماهه خویش را عرضه دادند، اما حالا دیگر به ته مانده سود خود رسیدند و حالا تنها می خواهند ضررده نباشند، تا بلکه فرصت توسعه ای هم به آنها دست دهد.
در شرایطی که نرخ ارز از ۳۰۰۰ تومان، روندی افسارگسیخته را طی کرده و در مقاطعی به ۳۰ هزار تومان هم رسیده و حتی در یک سال گذشته، رنگ کمتر از ۲۰ هزار تومان را به خود ندیده، منطقی است اگر انتظار داشته باشیم تجهیزات و ابزارهای مورد نیاز برای بهبود کیفیت اینترنت که قریب به ۱۰۰ درصد وارداتی هستند، با همان قیمت چهار سال پیش وارد شوند؟ و اگر نه، اپراتوری که درآمدهایش ریالی است و در این زمان افزایش قیمتی نداشته، اما هزینه هایش تماما دلاری است، چطور باید امکان سرمایه گذاری و توسعه داشته وجود باشد؟
بنابراین می بینیم اپراتورهای همراه که علاوه بر درآمد حاصل از دیتا، از تماسهای صوتی هم درآمد دارند، این مدت جور اپراتورهای ثابت را که راکد مانده اند کشیدند. اتفاقی که کمتر در کشورهای دیگر رخ می دهد، چونکه توسعه ارتباطات، باید روی زیرساخت های ثابت باشد، که در کشور ما به علت مشکلات سرمایه گذاری، افزایش نرخ ارز و عدم توسعه، به صورت معکوس صورت گرفته است. هرچند به نظر می آید با ادامه روند فعلی و درصورت منطقی نشدن قیمت های اینترنتی، دیگر اپراتورهای همراه هم توان ادامه نخواهند داشت، در مقابل با یک عزم جدی و جراحی فوری تعرفه ها، شاید اپراتورها بتوانند به توسعه برخیزند و با افزایش کیفیت اینترنت، رضایت کاربران را هم جلب کنند.
منبع: ما دیجیتال
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب