صرفه جویی ۱۲۰ میلیون دلاری در یک سال با تولید داخلی نانوداروی ضدسرطان
به گزارش ما دیجیتال، تولید داخلی داروی تدرُکس (TEDEROX) که از پیشرفته ترین درمان های هدفمند سرطان است، توانسته صرفه جویی ارزی قابل توجه و کاهش هزینه های درمان بیماران را رقم بزند.
به گزارش ما دیجیتال به نقل از مهر، توسعه نانوداروهای پیشرفته در کشور طی سالیان اخیر مسیر جدیدی برای کاهش وابستگی، افزایش دسترسی بیماران و کاهش هزینه های درمانی به وجود آورده است. یکی از نمونه های برجسته این روند، داروی تدرُکس (TEDEROX) است؛ دارویی هدفمند برای بیماران دچار سرطان HER۲-Positive که با فناوری پیچیده آنتی بادی ـ داروی کونژوگه (ADC) ساخته شده و عملکرد آن بر پایه ردیابی نانومقیاس سلول های توموری طراحی شده است.
براساس اطلاعات عرضه شده، این دارو با تاییدیه رسمی سازمان غذا و دارو و پروانه صادرات، حال در مقیاس صنعتی ساخته شده و نیاز بیماران داخلی را بدون اتکا به واردات پوشش می دهد. اندازه بازار سالانه آن بالاتر از ۲۰۰ هزار ویال برآورد می شود؛ ظرفیتی که در صورت تامین داخلی، وابستگی کشور را به واردات یکی از گران ترین داروهای سرطان به حداقل می رساند.
یکی از مهم ترین مزیت های تدرُکس، اختلاف چشم گیر قیمت آن با نمونه خارجی است. قیمت نمونه داخلی این دارو ۲۲ میلیون تومان (حدود ۲۰۰ دلار) به ازای هر ویال است، در صورتیکه نمونه مشابه خارجی ۳۰۳۶ دلار قیمت دارد؛ یعنی بالاتر از ۱۵ برابر گران تر از نمونه داخلی.
این اختلاف قیمت، علاوه بر کاهش هزینه های خانواده ها، منجر به صرفه جویی ارزی چند ده میلیون دلاری برای کشور شده است. تنها در سال ۱۴۰۳، برآوردها نشان داده است که استفاده از این داروی داخلی رقمی معادل ۱۲۰میلیون دلار کاهش مصرف انرژی و هزینه های جانبی را هم به همراه داشته است؛ عددی که اهمیت تولید فناوری محور و بومی را دوچندان می کند.
بر اساس داده های عرضه شده، تولید این دارو نه فقط جایگزین واردات است، بلکه ارزش صادراتی چند میلیون دلاری هم دارد و می تواند سهم ایران را در بازار جهانی داروهای هدفمند افزایش دهد. فناوری ADC که تلفیقی از آنتی بادی اختصاصی و داروی فعال است، از پیچیده ترین فناوری های داروسازی جهان شمرده می شود و ورود ایران به این حوزه بیان کننده یک جهش فناورانه جدی است.
تدرُکس با سودجستن از فناوری ابردقیق ADC، توانایی هدف گیری مستقیم سلول های سرطانی را داراست. در این شیوه، آنتی بادی اختصاصی ابتدا سلول های HER۲-Positive را ردیابی می کند و سپس داروی فعال تنها در محیط سلولی تومور آزاد می شود. این خصوصیت سبب اثرات ذیل می شود:
کاهش اثرات مخرب روی بافت های سالم
کاهش عوارض جانبی شایع در درمان های شیمی درمانی
ایجاد امید بیشتر برای بیماران مقاوم به درمان های قبلی
از سوی دیگر، تولید داخلی برپایه فناوری اختصاصی، زمان دسترسی بیماران به داروهای مرحله پیشرفته درمان سرطان را کاهش داده و امکان برنامه ریزی پایدار برای مراکز درمانی را فراهم آورده است.
در کنار صرفه جویی ارزی و کاهش هزینه های درمان، این دارو تأثیر مستقیمی بر افزایش کیفیت زندگی بیماران سرطانی دارد. دسترسی پایدار، امکان درمان منظم، کاهش فشار روانی و مالی بر خانواده ها و هم افزایش امید به بهبود، از مهم ترین موفقیتهای اجتماعی تولید داخلی تدرُکس محسوب می شود.
تدرُکس را می توان نمونه ای موفق از پیوند فناوری پیشرفته، تولید صنعتی و نیاز واقعی جامعه دانست. این نانوداروی هدفمند با ترکیب دقت نانومقیاس، فناوری ADC و توانایی دانش بنیان داخلی، توانسته است علاوه بر صرفه جویی ارزی قابل توجه، جایگزینی مطمئن برای داروی بسیار گرانقیمت خارجی فراهم آورد و کیفیت درمان بیماران دچار سرطان را بهبود دهد. با عنایت به ظرفیت صادراتی این محصول، انتظار می رود سهم ایران در بازار جهانی داروهای پیشرفته هم در سال های آتی افزایش یابد.
به طور خلاصه، قیمت نمونه داخلی این دارو ۲۲ میلیون تومان (حدود ۲۰۰ دلار) به ازای هر ویال است، در صورتی که نمونه مشابه خارجی ۳۰۳۶ دلار قیمت دارد؛ یعنی بیشتر از ۱۵ برابر گران تر از نمونه داخلی. فناوری ADC که ترکیبی از آنتی بادی اختصاصی و داروی فعال است، از پیچیده ترین فناوری های داروسازی جهان شمرده می شود و ورود ایران به این حوزه بیان کننده یک جهش فناورانه جدی است. این خصوصیت سبب اثرات ذیل می شود: کاهش اثرات مخرب روی بافت های سالم کاهش عوارض جانبی شایع در درمان های شیمی درمانی ایجاد امید بیشتر برای بیماران مقاوم به درمان های قبلی از طرفی، تولید داخلی برپایه فناوری اختصاصی، زمان دسترسی بیماران به داروهای مرحله پیشرفته درمان سرطان را کاهش داده و امکان برنامه ریزی پایدار برای مراکز درمانی را فراهم آورده است.
منبع: madigital.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب